පොසොන් මාසය කියන්නෙ කොලුවයසෙ හිටිය අපිට සැනකෙලි සමයක් කිව්වොත් අතිශයෝක්තියක් නොවේ.මීට අවුරුදු 10කට15කට පෙර, තරුණ තරුණියන්ට විනෝදවීමට තිබුන උත්කර්ශවත් කාල සමයක් තමා..වෙසක්,පොසොන්,ඇසල කියන ප්‍රධාන පොහොයවල් පිහිටල තිබුන මාසයන්.
විවිධ පලාත්වලට ආවේනික ලෙස මේ මාසයන් තුල විවිධ උත්සවසිරියක් ගන්නව. සමහර පැතිවල වෙසක් පෝයට තොරණ,කතුරු ඔන්චිල්ලා , වලේ බයිසිකල් , මැරිගෝරවුම් යනාදී විවිද දේවල් ඉදිවෙනව.අපේ ගම්පලාතේ තොරණ ඉදිවෙන්නෙ පොසොන් පෝය ආශ්‍රිතවයි.ඒක කාලයක් තිස්සෙ පැවත ආපු දෙයක්.
මේ කියන පොසොන් පොහොය ආශ්‍රිතව අපේ
ටවුන් එකේ ඉඳල අපේ ගෙවල් හරියට වංගු දෙකයි ,නැත්නම් හෝල්ට් දෙකයි. ඒ නිසා රාත්‍රියට තොරණ් බලන්න හැමෝම යන්න ඕන අපේ ප්‍රදේශය පහුකරල.යන්තම් රෑ වෙනකොට....ත්‍රීවීල් වල,ලෑන්ඩ්මාස්ටර් වල බයිසිකල් වල යන පවුල් පිටින් උදවිය අතරේ අහැට කනට පේන ගෑණුලමයි දිහා බෙල්ල උලුක් වෙනකන් බලන් ඉන්නවා ඇරෙන්න ..අපිනෙවෙයි තොරණ පැත්තෙවත් යන්නෙ.
තොරණ ඉදිවෙන්න ඔන්න මෙන්න කියල තියෙද්දි අපේ කොලු නඩේ හිටිය කන්ගැට්ටට අමුතුම අදහසක් පහලවෙලා තිබ්බ.
කන්ගැට්ටා කිව්වට ඌට වෙන හොඳපිරිසිදු නමක් තිබුන ඒත් මේ නම පට බැ‍ඳෙන්න හේතුව වෙන එකක්.එක කනක කන්පෙත්තෙ පිටිපස්සෙ දොඹගෙඩියක් තරම් ලොකු ගෙඩියක් තිබුන නිසා කන්ගැට්ටා වෙල පස්සෙ නිකන්ම ගැට්ටා උනා..මේ නම කිව්වම අහල ගං හතක් උනත් ඌව අඳුනනව.හැබැයි ඉන්න තැන ඒ නම කියන්නෙ නැහැ ...ඇහුනොත් අසූහාරදහසට තද වෙනව.
මීට කලින් වෙසක් පෝයට කොහේ හරි තැනක දැක්ක නිසා . කියන්න යන මේ අදහස පහල උනා කියල තමා ගැට්ට කිව්වෙ. සම්පූර්ණ මිනිහෙකුගෙ තරමට මිනිස් ඇටසැකිල්ලක් නිර්මාණය කරල , රූකඩ වගේ නූල් දාල නටවමු කියලයි කිව්වෙ.
දැන් වැඩේ මේ ඇටසැකිල්ල හදන්නෙ මොනවයින්ද කියන එක...කවුරුවත් දන්නෙ නැහැ. දීර්ඝ කතාබහකින් පස්සෙ තීරණය උනා අඟලෙ ඝනකම රිජිෆෝම් වලින් හදමු කියල.
ඔන්න වැඩේ මට බාර උනා. මිනිස් ඇටසැකිල්ලක නියම ස්වරූපය,ප්‍රමාණය හොයාගත්තෙ විද්‍යාපොතකින් . පොතේ නම නම් දැන් මතක නෑ.
හැමෝගෙම පුදුම උනන්දුවක් තිබුනෙ. රිජිෆෝම් ශීට් එකේ මුලින් හැඩය ඇඳල කපාගන්නව ඊටපස්සෙ නෝට් එකේ වැලිකඩදාසි වලින් මැදල ගානට රවුම් කරල හැඩය ගන්නව. ඉල ඇට, ඇඟිලි,උකුලේ ඇට,කකුල් අත් වල ඇට මේ සියල්ල හදන්න පුදුම කට්ටක් කෑවෙ..දිවා රෑ මහන්සි උනා. ඒවගේම වැරදුනා...බරගානක් ශීට් අහක ගියා.
ගොඩක් අය මේ වැඩේට සහාය දුන්න.මූනෙ රෙදි කෑලි ගැටගහගෙන බොහොම සංයමයෙන් තමා කරන්න ඕන. කොහෙද අපේ වසවර්තියො නඩේට එක විදියකට ඉන්න පුලුවන්ය පොඩ්ඩක් එහා මෙහා වෙච්ච ගමන් දඟලල රිජිෆෝම් වලින් ගහ ගන්නව...ඉතිං කැඩෙනව. ගැට්ටට මල...!කුනුහරප ඉවරයි.
මේ වැඩේ කලේ අපේම යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර වැඩ ඉවරනොවුනු කඩකාමරයක් ඇතුලෙ.දිවා රෑ 10ක්12ක් නිතරම එහේ පිරිල.අන්තිමට ගෙදර කට්ටියට ගැට්ටට වැඩිය වියදම් ගිහිල්ල තිබුන මුන්ට කන්න දීලම.ඒමිනිස්සුන්ට ගොය්තැන් බත් තියෙන හින්ද හොඳයි.
ශරීර කූඩුවෙ තිබ්බ ඇට කොටස් සියල්ලම වගේ දැන් හරි. හයිකරලත් බැලුව. වැඩේ ගොඩ...! අත්දෙකට , කකුල්දෙකට නූල් දාල නටවලත් බැලුව. උකුලටත් නුල් දාල තිබුනෙ නැවෙන්න පුලුවන් වෙන්න.
ප්‍රශ්ණෙ ආවෙ ඊලඟට..?
ඔලුකට්ට හදන්නෙ කොහොමද...කිසිකෙනෙකුට අදහසක් නෑ.
" හරි අපි සොහොනක් හාරල ඔලු කට්ටක් ගම්මු." අදහසක් ආව.
අදහස නම් හොඳයි ඒත් ඒක කරන්නෙ කොහොම්ද ලොකු බැරෑරුම් කමක්. අනික මේක ප්‍රදර්ශණය කරන්න තිබුනෙ නානුගලයගෙ ගෙදර.පාරෙ ඉඳන් අඩි 4ක් 5ක් උසනිසා ඒතැන ගැලපුනේ. ඒත් ඒ මිනිස්සුන්ගෙ ගෙදර මිදුලෙ මිනී ඕලුකට්ටක් නටවතෑකිද..? නානුගලයගෙ ගෑණි අපිට ගහල එලවයි.
අන්තිමට කතාකරල තීරණයකට ආව. අපේ පලාතෙ දක්ෂ ආටිස් කෙනෙක් හිටිය ඈපානන්ද කියල.මුන්නැහේගෙ ගෙදර ඒ කාලෙ වෙස්මුහුණු හදනව.
ඒකත් හරි ජොලි වැඩේ. දැන්කාලෙ වගේ ප්ලාස්ටික්, ඉටි මූනු නොවේ තනිකර පත්තර කොල.මුහුණට කිසි හානියක් නෑ.
කලින් නිර්මාණය කරගත්තු සිමෙන්ති අච්චුවකට..පාප්ප ගගා..පත්තර කොල හීනියට ඉරල අලවනව.ඊට පස්සෙ ගලවනව. වෙලුනාට පස්සෙ ලැකර් ගාල ලස්සන කරනව. ලස්සන ඒව තිබුන..ලොකුවට තනිකර මූනම හදන ඒවට ඔලුබක්කො කියල කිව්ව. ඔය හැම එකක්ම කල එලියට බහින්නෙ වෙසක් කාලෙට තමා.
ඔන්න අපි ගියා ආටිස් හමුවෙන්න. ආටක නාටක ඔක්කොම දාල මෑන්ට අපේ වැඩේ කිව්වම මිනිහ වැඩේ බාර ගත්ත. ඒ වගේම ටිප් ටොප් එකට කරල දුන්න..පොදු වැඩේනෙ කියල සතපහක්වත් ගත්තෙ නැහැ..අපිට මාර සතු‍ටුයි. ආයි නෑ ඇත්ත එකක් වගේම තිබුන.
දැන් සියල්ල හරි . පුවක් කණු කීපයක් හිටෝල වහලට පොල් අතු හෙවිල්ලල , වටේට කලු ඉටිකොල ඇදල හදාගත්ත මඩුව. දැන් ඇට සැකිල්ල වහලෙ ලීයක නූල් වලින් එල්ලල තියෙන්නෙ. පිටිපස්සෙන් කලු ඉටිකොලයක් ඇදල ඊටත් පිටිපස්සෙ පොඩි මේසයක් තියල ඒක උඩ නැගල තමයි නූල් අල්ලන් ඇටසැකිල්ල නටවන්නෙ. නටවන කෙනා පේන්න නැතිවෙන්න ඇටසැකිල්ලෙ උඩින් තව ඉටිකොලයක් ඇදල තියෙන්නෙ.
කීපසැරයක් අත්හදාබලල අඩුපාඩු හදාගෙන පොසොන් දවසෙ රෑ 7 විතර වෙනකොට විවෘත කෙරුන. ඕකටත් කාටද ආරාධනා කරල තිබුන මට මතක නැහැ. නානුගලගෙ ගෙදරින් වයර් ඇදල එක බල්බ් ඒකක් මඩුවට දාල තිබ්බ.ඒත් අඩාඳුරෙ තමා තිබුනෙ.එතකොටනෙ කට්ටිය බයවෙන්නෙ.
දැන් වැඩේ නැගල යනව පාරෙ යන අයත් ටිකකට හරි නැවතිලා ඔලුව දාල බලනව මේ මොකක්ද කියල. ඒ මදිවට ඇටසැකිල්ල නටවන්න කට්ටිය පොරකනව. හරි අමාරු වැඩක් පොඩ්ඩ එහා මෙහා උනොත් නූල් පැටලෙනව. සමහරුන්ගෙ අතින් වේගය වැඩි වෙනව..ඒතකොටම ගැට්ට දුවගෙන එනව...!කෑ ගහනව වේගෙ වැඩී කියල.
පොඩි සංවිධායක මන්ඩලේකුත් හැදුන.සෙනග වැඩිවෙනකොට කැට හොල්ලන්න පිරිසක් දැම්ම.සරුයි වැඩේ.කවුරු හරි කට්ටියක් පාරෙ නැවතුන ගමන් කැට අරගෙන යන්න කට්ටිය පොරකනව. ආධාරත් හම්බ උනා..රුපියල , දෙක, වැඩිම උනොත් රුපියල් 5යි.ඒකත් ලොකු ගානක් ඒකාලෙ.
රෑවෙනකොට සෙනඟ පිරෙන්න ගත්ත.තොරණ බලන්න යන හැමෝම මෙතැන නැවතිලා විනාඩි 10,15ක් ඉඳල යන්න උනා. ඒත් පලවෙනි දවසෙ නිසා ගොඩක් අඩුපාඩු තිබුන.
සමහර වෙලාවට මඩුව පිටිපස්සෙ කට්ටිය එහාට මෙහාට යනකොට ඇදල තිබ්බ වයර් එක හෙල්ලිලා බල්බ් එක නිවෙනව.. තිත්ත කරුවල මදිවට එක හූවයි...සමහර වෙලාවට අපේ එවුනුත් හූ කියනව ආතල් එකට.
අනික මේ පොඩි කොලු කුරුට්ටන්ගෙන් තිබුනු කරදරේ..උන්ට ඕන නැති එකක් නෑ...ලදරම වගේ තිබ්බ මඩුව අස්සෙ පොරකකා ඇවිත්...මේක නටන්නෙ කොහොමද.., ඇත්ත එකක්ද..රටේ නැති ඒව හොයනව.
අනික ආධාර එකතුකරන එකත් කිසි සැලැස්මක් තිබුනෙ නෑ..සමහර පොඩි එවුන් මාටිය ගැහැව්ව.ඒ මදිවට ටොපි,රටකජු වෙලෙන්දො එකා දෙන්න පිරෙන්න ගත්ත. පාරෙ වාහන තදබදයකුත් ඇති උනා වෙලාවකට.
පලවෙනි දවසෙ වෙච්ච අමතක නොවෙනම දේ තමයි නැගල හිටිය මේසෙ පෙරලගෙන ඇටසැකිල්ල නටවපු ගැට්ටව දඩ බඩෝං...කියල බිම පතබෑවුන එක.
ඇට සැකිල්ල පිටිපස්සෙ මේසයක් තියල ඒක උඩ පු‍ටුවක් තියල වාඩිවෙලා තමයි නූල්ටික කරකෝල නැටෙව්වෙ.මෙතන වෙන දේවල් ඔක්කොම ගැට්ටගෙ ඔලුවෙ තිබ්බ නිසා බැරිවීමකින් මොකකට හරි කලබල වෙලා පු‍ටුවත් පෙරලගෙන බිමවැ‍ටුනුපාර පිටිපස්සෙතිබුනු ඉටිරෙද්දත් බිම.මූ වැ‍ටුනු හැටියට ආපු මිනිස්සු හූ කිව්ව විතරක් නොවේ අපිටත් හිනා.
ඇටසැකිල්ල හුලං ගිය බැලුමක් වගේ උනා.
එදා රෑ වැඩේ එහෙම්ම නැවැත්තුව.
පස්සෙන්ද ලොකු සැලැස්මකට වැඩේ කලා. ආධාර කැට සීල් කලා.
පුන්චි ඈයො ඇවිල්ල වැඩේ දෙල් කරන නිසා වටේට වැටක් ගැහැව්ව.පාරටත් ලයිට් ඒකක් හයි කරා. මේසය වැටෙන්නෙ නැතිවෙන්න ලී හිටවල ගැට ගැහැව්ව. ප්‍රධාන දේ නටවන්න ආසාවෙන් හිටිය අයට නියම විදිය කියල දුන්න.කලින් දවසෙ නූල් පැටලැවිල මහ ගිනිවිජ්ජුම්බරයක් උනා.
අනික තමා ඩෝප් කාරයින්ගෙන් බේරගන්න එක. උන් ඇවිල්ල ලොරි ටෝක් දෙන්නෙ.
"ඕවත් වැඩද..අපි නොදන්න ඇට සැකිලි...යකෝ ඕව සොහොන්වල තියෙන්න ඕන දේවල්..අපහාස කරන්න එපා බොලව්"
අපිට හිනා ඉතිං..!
පස්සෙ දවසක වෙච්ච හොඳම වැඩේ කියන්නෙ අපේ ගමේම අපි හොඳට දන්න ඇටමැස්ස නිසා වෙච්ච වැඩේ.
ටවුන් එකේ කඩයක් කරපු මිනිහ හවහට කනපැලෙන්න බීල තව දෙන්නෙක් එක්ක ඇවිල්ල දැන්..ඇටසැකිල්ල නටවනව බලා ඉන්නව.
"අඩෝ...! අපි දන්නව යකෝ ඕව හදන හැටි....තනිකර රිජිෆොම් තියෙන්නෙ ඩෝ..!!"
එකේකේව කියනව මහ හයියෙන්. බලන්න ඇවිල්ල හිටිය අයට මේක මහ හිසරදයක් උනා. මිනිස්සු කීයට වත් හිතුවෙ නැහැමේක රිජිෆොම් එකක් කියල.
අනිත් එක දෙවනි දවසෙ ඉඳල ලොකු බෆල් දෙකකුත් හයිකරල, නිවේදකයකුත් එක්කම තමයි වැඩේ උනේ. නිවෙදකයා උනේ අපේ ගමේම එකෙක් ඌත් වැඩේ මවල දෙන්නෙ.
"බලන්න පිංවතුනි.....මේ මිනිස් සරීරේ තියෙන සුබාවික ඇටසැකිලි.....බලන්න..මේ හිස්කබල...හරි බයයි නේද..? අත්,පපුවෙ හැටි බලන්න නේද..." මූ මවල කියනව.
ඒ අස්සෙ ආච්චිල සාදුකාරත් දෙනව..!
"ඔන්න බලන්න පිංවතුනි...ජීවිතේ හැටි...! ඔයගොල්ලන්ටත් ඔහොම තමයි මැරුනම ...ලස්සනට තියෙන මස්ටික දියවෙලා ගියාම ඔච්චරයි ඉතුරු වෙන්නෙ..!"
ඔහොම නිවෙදකය කියනකොට...අර බීපු ගැන් එක අනං මනං කියනව.
"පල යකෝ යන්න..රෙද්දෙ ඇට සැකිලි තමයි"
" තොපි බොරු යකෝ කියන්නෙ."
දැන්නම් සීමාව ඉක්මවා යනව..අන්තිමට හතර පස්දෙනෙක් ගිහිල්ල බෝතලයක් ගහමු කියල අඬගහගෙන වෙල දිහාවට එක්ක ගිහින් හොඳට සලකල තිබුන..ඊටපස්සෙ දැක්කෙත් නෑ.!
හැමදාම...නන්ස්ටොප් සිංදු දාල තිබුනෙ.
"යමලොව ඉපදුන හොඳ..හොඳ වැඩ දෙන...." මේ වගේ සින්දු.
හරියටම සතියක් තිබුන.අන්තිම දවස් වෙනකොට එච්චර සෙනඟ හිටියෙ නෑ බලන්න. හැබැයි හොඳගානක් එකෙතුවෙලා තිබ්බ.
අන්තිම දවසෙ රෑ බෝතල් කීපයක් ගෙනල්ල කට්ටිය සප්පායම් වෙලා තිබුන. අපි ඉස්කෝලෙ යන උන් නිසා එතකොට අමද්‍යප තමා ඉතිං.ඒ නිසා රෑ12ට විතර ගෙදර ඇවිල්ල නිදාගත්ත.
උදේ ලැබුනෙ එච්චර හොඳ ආරන්චියක් නොවේ.
කට්ටිය හොඳටම බීල නානුගලයටත් බෝතලක් අරන් දීල යම් මුදලකුත් දීල ආපසු ආවලු.
ඒත් උදේ පාන්දර 5ට විතර නානුගලයගෙ පවුල ඉස්සරහ දොර අරින කොටම අර ඇටසැකිල්ල ඇඟට කඩා වැටිල. ගෑණි මරල‍තෝනියක් දීල තුන්මුනින් දාල වැටිල. සිහියක් කටක් නෑලු.
කව්ද නසරානියෙක් ඇටසැකිල්ල දොරට හේත්තුකරල වෙරිමරගාතෙ ගිහිල්ල. උදේ පාන්දර ගෑනිගෙ ඇඟට වැටිල තියෙන්නෙ එහෙමයි.
අන්තිමට තෙල් මතුරල පිරිත් එහෙම කියලයි ගෑනිට සිහියක් කටක් ගත්තෙ.
ඔය වැඩවලට අපිට එකතු උන මුදලින් සෑහෙනගානක් වියදම් උනා. අපි නිසානෙ එහෙම උනේ.
කොහොම උනත් නානුගලයට හොඳටම තදවෙලා..ඇට සැකිල්ල ලිපේ දාල පුච්චල තිබුන. ඊලඟ සැරේ වෙනතැනක මීට වඩා හොඳට ප්‍රදර්ශනය කරන්න කට්ටිය කතාවෙලා තිබුනෙ.
මට සෑහෙන්න ඉල්ලිම් කලා ආයිත් එකක් හදමු කියල..ඒත් මම උසස්පෙල ලියන වර්ශය නිසා මම ඕවට හවුල්වෙනවට ගෙදර අය එච්චර කැමති උනේ නැහැ.
අන්තිමට මේව මතකයේ පමනක් රැඳුනු දේවල් පමනක් උනා.
