Wednesday, September 26, 2012

සහෝදර ප්‍රේමය..!



පොඩි ඈයො පන්තිවලින් එලියට බැහැල...තොර‍තෝංචියක් නැති කෑ ගැහිල්ල හරියට  ඇලක් අද්දර ,කෙකටිය ගාලක් අද්දර කෑ ගහන කොරවක්කු පොකුරක් වගේ.

සමහරුන් අපි එනකන් බලා හිටිය වගේ.....තඩි බාස්කට් ඔසවාගෙන පන්තියට ඇතුල් වෙනකොට පස්සෙන් වැටිල හැමෝම වාඩි උනේ ටීචර්ගෙ අණකිරීමට. 

අද 1වසරෙ අපේ දූගෙ පන්තියෙ කෑම වේල දෙන දවස. පුන්චි එවුන්ගෙ මූනු කුතුහලයකින් පිරිල..? සමහරුන්ට ඉවසුමක් නෑ අද කෑමට මොනවද ලැබෙන්නෙ කියල. ඒ අතරෙ  කටකාර කොලුවෙක් අපේ දුවට කිට්‍ටු වෙයි....

"චතුනි...මොනවද අද කෑමට දෙන්නෙ.." අපේ දුව හිනාවෙයි.

"හා..අඩ..පයිඩ් රයිස්.." තවත්  අයෙක් කෑම බෙදන්නට සූදානම් වෙනවා බලා කියයි. 

හැමොටම හිනාවක්...සමහරුන්ගේ මේ කිරිදත් වැටෙන වයසයි..ඒ නිසා හිනා වෙන විට හරිම විසුලු ස්වභාවයකි.
පොඩි ඈයෝ තමන්ගේ රුචිකත්වයට අනුව ආහාර භුක්ති විඳියි.

අතුරු පස ලැබෙන වෙලාවයි..අපේ නිවසේ දීර්ඝ සාකච්ඡා වට කිහිපයකින් අනතුරුව තීරණය කෙරුනේ...අයිස් පලම් දිය යුතු බවයි...පුන්චි ඈයෝ ආසයි නෙව.

සියල්ලනටම එක ගානේ ලැබුනි. අමෘතයක් ලැබුන ලෙස රසවිඳිති. 
මා විසින් නැවත පරීකෂාවක් කලෙමි. පන්තියේ තමන්ගේ පු‍ටුව අසලම ගැවසෙන පුතකුගේ අතේ අයිස් පලමක් නැත. කුමක් වූයේද ..?
සියල්ලටම බෙදූබව මතකයි...

"පුතා..ඔයාට හම්බ උනේ නැත්ද...! අයිස්ක්‍රීම්..!" මා විමසූවෙමි.

කතාවක් නැත...මාදෙස බලා ඉවත බලාගත්තා පමනි.

"ඇයි පුතේ ඔයාට ලැබුන්නැත්ද..!" නැවත මා ඇසුවෙමි.කුඩා කොලු පැටියා දත් කීපයක් හැලී ගිය මුව විවර කර අපහසුවෙන්...මුවට සිනාවක් නගාගෙන හිස ඉහලට පහලට වනා ලැබුනු බව ඇඟවීය.

"කෝ කොහේද..?" මට කුතුහලයකි.
ඔහු බෑගය පෙන්වීය.

මා බෑගය විවර කර බැලූයෙමි. දරුවා බියවීය.

''පුතේ ඔයාට කන්න අයිස් ක්‍රීම් දුන්නෙ . අනික ගිනියන්න බෑනේ දිය වෙනවනෙ''.ටීචර්ට මේ කලබ්ගෑනිය ඇසීන .

"ලසිඳු ඇයි පුතා..කාටද ..? මෙහෙට එන්නකො.."
දරුවා කඳුලු පොරෝ ගෙන...අයිස්පලම කටට ලංකරගෙන බයෙන් ටීච ලඟ.  යමක් ඔහුගෙන් අසයි..??

"ආනේ.. පුදුම දරුවෙක්නේ..." ටීචර් කියයි.

"අද ශිෂ්ශ්‍යත්වෙ ප්‍රිතිඵල ආවනෙ..මෙයාගේ අක්කත් පාස් වෙලා..එයාට ගිනියන්න තමා එයාගෙ එක කන්නෙ නැතිව බෑග් එකේ දමාගෙන තියෙන්නෙ"

පුදුම දරුවෙකි...අනිත් දරුවන් මේ ඉඳහිට ලැබෙන මේ අතුරුපස හොඳහැටි සප්පායම් වෙති.එහෙත් මේ දරුවා...........???

අක්කාගේ දක්ෂතාවය දැක සතු‍ටු වී මේ කුඩා දරුවා....තිලිණයක් ලෙස, කලාතුරකින් තමනට ලැබුනු ආහාරය පරිත්‍යාග කිරීමට කිසිම ලෝභකමක් නැතිව සූදානම් වූ හැටි. වැඩිහිටි අප ලඟ නැති අනෙක් දරුවන් බොහෝ දෙනෙකුට නැති මේ දරුවාගේ මේ ක්‍රියාව අපසැමගේ නෙතට කඳුලක් නැගූ බව කිවයුතුයි.


මෙවන් දරුවන් දෙමාපියන්ට වාසනාවකි....!
මෙවන් දරුවන් රටට වාසනාවකි....!

*************
ප.ලි..........ලියල ඉවරවෙනකොට රෑ12ත් පහුවෙලා..ඒ නිසා දිනේ වෙනස නොසලකා හරින්න.



Friday, September 21, 2012

සෙත්සාන්තියෙන් ගම සුවපත් කල පීරගම මාමාගේ අවසානය...!




අවිවේකීව ගෙවුනු දවසක් ගෙවීයන හැන්දෑවක මා මිතුරකුගේ නිවසක් වෙත පා ගමනින් යමින් සිටියා.

" ලොකු දරුවෝ....ලොකු දරුවෝ...." පි‍ටුපසින් ඇහුනු හඬකින් මා පි‍ටුපස බැලුනේ ඉබේටම .

"ආ..මාමා..කොහොමද..?" මම ඇහුවා.

"අර යන්තරේ ජීවං කරල ඇත්තෙ වෙලාවක ඇවිත් අරන් යන්න."

"හා.. මාම..මම වෙලාවක එන්නම්"

 මම එතුමන්ගෙන් සමුගෙන මගේ ගමන පිටත් උනා....
මීට සති කීපයකට උඩදී හමුවූ වෙලාවක පැවසූවේ, තමන් රත්නමාලී ගථාව තඹ පත්වල පිටපත්කර ජීවංකරන බවත් මෙය ඉතා බලගතු යන්ත්‍රයක් බවත්ය. මා ඉන් එක් පිටපතක් ගන්නා බවට පොරොන්දු වූ බව මතක් වුනේ මෙතුමන්ගේ හමුවීමෙනි.

ගමේ කවුරුත් "පීරගම මාමා" ලෙස හැඳුන්වූවත් සැබෑ නම කුමක්දැයි මා මෙන්ම බොහෝ අය දැන සිටියේ නැහැ.මගේ ගමට ටිකක් දුර ගමක්වූ පීරගම ප්‍රදේශයෙන් පැමිණ විවාහයක් කරගෙන මේ ගමේම බින්නබැස්ස නිසා ඔහුගේ ඇඹේණියද "පීරගම නැන්දා" උනා.

 පීරගම මාමා ගමේ විශේෂ පුද්ගලයෙක් හා කාටත් අත්‍යාවශ්ය වන පුද්ගලයෙක් වුනා. ඒ එතුමාට තිබුනු විශේෂ හැකියාවක් නිසා.

ගමේ පිරිත් ගෙයක් තිබුනානම් ප්‍රධානත්වය හිමිවන්නේ එතුමාට. ඒ ඔහුට පිරිත් දේශනා කිරීමේ ඇති විශේෂ හැකියාව නිසා.ඒ වගේම එතුමා වටා,පිරිසක් හිටියා පිරිත් දේශනා කිරීම සඳහා සහභාගීවන. අප ගමේ පමනක් නොවේ කිට්‍ටුව ඇති ගමක උවත් යම් ගෙදරකට ගිහි පිරිතක් පවත්වන්නට උවමනා නම් මුලින්ම හමුවන්නේ පීරගම මාමාවයි. ඒතරම් මේ කටයුත්ත සඳහා එතුමා ප්‍රසිද්ධ වෙලා තිබුනා.

පිරිත් දේශනාකිරීමට පැමිනෙන ඇත්තන් බොහෝ විට ඒ සඳහා සහභාගී වන්නේ එයින් තමාට ලැබෙන පිනත්,හිතට ඇතිවන තෘප්තියත් සලකාගෙනයි. ඒ නිසා බොහෝ ගෙවල් වලින් උත්සාහ ගන්නේ පිරිත් කීමට පැමිනෙන ඇත්තන්ට හැකි උපරිම අයුරින්,හොඳින් සංග්‍රහ කිරීමටයි.පිරිත් කියන අය බොහෝ විට එම ගෙදරට පැමිනෙන්නේ රත්‍රී 7න් පසුවයි. ඒ නිසා ඔවුන්ට රාත්‍රී අහාරය එම නිවසින් පිරිනැමේ.

 සමහර මිලමුදල් යහමින් ඇත්තෝ මෙම ආහාර වේලට මාංශ ද එකතු කරගෙන, පිරිත් පැත්තක තබා..හොඳහැටි බැනුම් අහගත්වාර ඇතිබව ගමේ බොහෝ ඇත්තන් දනී. නැවත ව්‍යංජන පිලියෙල කිරීමට ගෙදර ඇත්තන්ට සිදුවන්නේ උම්බලකඩවත් නොදමාය. ඒ පීරගම මාමාගේ හැටිය. 

පිරිත්කීම අවසන්වන පසුදා සියලුදෙනාටම යම් ත්‍යාගයක් නිවසින් පිරිනැමේ.එහෙත් ඒසඳහා අඩුමිල සරමක් හෝ ඇඳ ඇතිරිල්ලක් වැනි දෙයකට එහා ගියා දෙයක් කීයටවත් දෙන්නට දෙන්නේ පීරගම මාමානම් නොවේ. හේතුව මෙලෙස එතුමා කියයි..

"ලොකු දරුවෝ...සල්ලි තියෙන මිනිස්සු..හොඳ..හොඳ.. තෑගි දුන්නම , ගෝලයො ටික හැම තැනදිම එහෙම බලාපොරොත්තුවෙනව...ඒ පාර සල්ලිය බාගේ නැති ඇත්තන්ට පිරිතක් කියන්න ලැබෙන්නෑ..! ඒ නිසා මේ යන විදිය හොඳා..!"

තවත් මෙතුමාගේ විශේෂ දක්ෂතාවයක් තිබුනා. ඒ පොඩි අයට හැදෙන උන රෝග , බඩේ අමාරු වැනිදේට සිදුකරන තෙල් මැතිරීමත්, බොහෝ අයට සිදුකරන දෙහි කැපීමත්, යන කාරනාවලට.එමෙන්ම ජීවං කරන ලද යන්ත්‍ර දැමීමට.

මේ කාලයේ නම් අඩි 100න් 100ට ඇති තරම්  ඩිස්පැන්සරි තිබුනත්..මීට අවුරුදු 20කට පෙර එසේ නොවේ. රජයේ රෝහල පමනක් පිහිටට තිබුනු නිසා උන වැනි රෝගයක් සතියක් වැනි කාලයක් සුවනොවී තිබීමත්, වරින් වර නිතර උන,හෙම්බිරිස්සාව හැදේනම් බොහෝවිට කලේ පීරගම මාමා කැඳවා පිරිත් බලයෙන් සිදුකරන තෙල් මැතිරීමයි.මේ කටයුත්ත අනිවාර්‍යයෙන්ම ගමේ ඕනෑම නිවසක සිදුකරන දෙයකි.

කුඩා කල මාද මේ අත්දැකීම සුලභව අත්දැක ඇත්තෙමි.මා පමනක් නොවේ මාගේ සහෝදරියටත්, සහෝදරයාටත්  යම්,යම් අසනීපවලදී මෙලෙස තෙල් මැතිරීම කරනු අත්දැක ඇත්තෙමි.
කෑම මේසවලට තියනප්‍රමානයේ පු‍ටුවක පිරිසිදු කෙසෙල් කොලකෑල්ලක් තබා ඒමත පුවක් මලක්,විවිධ පැහැති මල් ,පොල්තෙල් පහනක්,හඳුන් කූරු මිටියක්, පීරිසි ත‍ටුවට ගත් පොල්තෙල් ටිකක් යනාදී වශයෙන් අඩුම කුඩුම රාශියක් තබනු ලැබේ.

 අනතුරුව අමු කහ කැබැල්ලක් කුඩාවට ලියා පොල්තෙල් ඇති පීරිසි ත‍ටුවට දමනු ලැබේ. සියල්ල සූදානම්ය.පීරගම මාමා  පැමිනෙන්නේ සුදුවතින් සැරසීය. වතුර භාජනයකට කහ කොල කැබැල්ලක් දමා කවලම් කර..ඒ ජලයෙන් මුහුනකට සෝදා ගනී. 

පන්සිල් සමාදම් වීමෙන් අනතුරුව, අමු ඉර‍ටු කැබැල්ලකින් පීරිසි ත‍ටුව තුල ඇති දෑ කවලම් කරමින් ඔහුගේ පිරිත් සජ්ජායනාව පටන් ගනී...මධ්‍යම රාත්‍රිය තෙක්  එකම ආකාරයෙන් සජ්ජායනා කෙරෙනා මේ පිරිත් අසා සිටිනා අපට ලැබෙන මානසික සුවයනම් කිසිදිනක වචනයෙන්  විස්තර කරන්නට සිංහල හෝඩියේ  වචන මදිය. සමහර වෙලාවට පිරිත් අහවර වෙනකොට ලෙඩෙත් අහවර වෙලාය.
අපේ නිවසේ මෙවන් කටයුත්තක් අවසානයේ මාගේ පියා විසින් අතමිට මොලවන මුදල කිසි දිනක මෙතුමා ගත්තේ නැත.

"මම කොහොමෙයි බාසුන්නැහැගෙන් සල්ලිගන්නේ..!" යනුවෙන් පවසා හිමීට කන්ද බැස නොපෙනී යන්නේ අම්මා සාදා දුන් තේ කෝප්පයෙන් අඩක් පානය කල පසුවය. 

එහෙත් අම්මා පසුදිනම හාල්තුනපහ ‍රැගෙන පීරගම මාමාගේ නිවස වෙත යන්නේ ඔවුන් අමාරුවෙන් ජීවත් වන ඇත්තන් වන නිසාමයි.

මාකුඩා කල ඔවුන් විසුවේ ප්‍රධාන පාර අභියස උවත් තමන්ගේ ලොකු පුත්‍රයාට එම නිවස පරිත්‍යාග කොට එතුමන් තම හාමිනේ සමග  ටිකක් ඈතට වන්නට පිහිටි ඉඩමක ඉදිකල ක‍ටුමැටි නිවසක පදිංචියට ගියහ. 

එම නිවස ක‍ටුමැට්ටෙන් එහාට ගියේ නැත්තේ මුදල් හදල් අතමිට නැතිවූ නිසාම නොවේ...ඒ ලැබෙන කිසියම් වූ මුදලක්  වෙතොත් එය තමන්ගේ හිතවත් පන්සලක් වෙත යම්කිසි කටයුත්තක් සඳහා පරිත්‍යාග කිරීමට තරම් නිර්ලෝභී වුන නිසාමයි.එම නිවසේ තිබුනේ වැල් කැඩීගිය පු‍ටු කීපයකුත්..පරනවූ මේසයකුත් පමනි.ඔහු නිදාගත්තේ ගෙයට ආඳා වහලය දික්කර කනු දෙකක් මත ‍රැඳවූ..අගුවේ නොහොත් ඉස්තෝප්පුවෙ වු පැරණි ඇඳකය.  එම ගෙට තිබුනේ සාලයත්,කාමරයක් පමනි.
එහි සාලයේ අඩි 3ක් පමන වූ බුදු පිලිමයක් මේසයක් මත තබා වැඳුම් පිදුම් කලේය.

මෙතුමත් මාත් අතර මිතුදම ගොඩ නැගෙන්නේ මාගේ වෘත්තීය ජීවිතය නිසාය. 
බොහෝ වෙලාවට ඕනෑම කෙනෙක් ගෙයක් අත්තිවාරම් දමන දිනයේ උදේ පිරිත් කියා තෙරුවන් සිහිකර මේ සුභ  කටයුත්ත පටන් ගනී . ඒසඳහා බොහෝවෙලාවට පීරගම මාමා ඇතුලු පිරිසක් පැමිනෙන අතර...දිගින් දිගට හමුවීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අප අතර මිතුදම ගොඩ නැගිනි. 

මා,මා හට ආවේනික ලෙසත්, ඉපැරණි වාස්තුවිද්‍යානුකූලවත් මේ කටයුතු කිරීම ගැන නිතරම එතුමා මා සමග ප්‍රශංසා ගුනයෙන් කතා කලා මතකය.එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මාහට මාගේ වෘත්තීය ජීවිතය සරුවන්නට කියා ස්වර්ණමාලී ගාථා තඹ පත් වල ලියා ජීවං කොට ලබා දුනි. එය මාගේ කාර්‍යාලයේ තවමත් මා වැදුම් පිදුම්කරන බුදුපිලිමය අසල තබා ඇත්තෙමි.

තමන්ගේ වියදමින් මදක් කැලයට වන්නට ඇති ආරන්‍යක් සදහා   ගොඩනැගිලි,කුටි ආදිය ඉදිකර දී තිබුනි. ගමේ පන්සල සමඟ එතරම් සම්භන්ධයක් නොතිබු අතර ඊට හේතු වූ කාරනා කුමක් උවත් අප කුඩා කාලයේ පොහෝ දිනට පන්සියපනස් ජාතකකථා පොත්වහන්සේ  පෙරලාගෙන සියලු උපාසක ඇත්තන්ට ධර්මය දේශණා කල අයුරු මට තාමත් මතකය.

මෙලෙසසිටි මෙතුමාගේ ජීවිතය පෙරලීමට ලක්වූයේ මේ මෑතකය.

කාලයක් තිස්සේ රාත්‍රියට නිදිවැරීම නිසා මෙතුමාට සෙම් අමාරුව දැඩිව බලපා තිබුනි. බොහෝ වෙලාවට සෙමට පානයකරන බෙහෙත් අත‍රැඳි ගමන් මල්ලේ තිබුනි.නමුත් වයසත් සමග මේ අසනීපය සුව නොවුනත් පානය කල බෙහෙත් නිසා...තට්ටම් ප්‍රදේශයේ ගෙඩිහට ගැනුනි. මෙය එතුමාට දැඩි වේදනාගෙනදෙන්නක් වු අතර මේ නිසාම නිදිවරන පිරිත් ගෙවල්වලට සහභාගීවීම නවතා තිබුනි..!


මීට අවුරුද්දකට ,දෙකකට පෙර අපට ලැබුනු අප්‍රසන්න ආරංචිය වූයේ පීරගම මාමා මත්පැන් වලට ඇබ්බැහි වී ඇති වගයි..!

හිතා ගන්නත් බැරිය. අපට අවවාද අනුසාසනා දුන් මෙතුමා...මෙලෙස වූයේ කෙසේද..?

"අන්න බං පීරගම මාමා වත්තට යන පාරෙ බෝක්කුවෙ පල්ලේ වැටිලා කනපැලෙන්න බීල..!" බොහෝ දවස් වල කොල්ලෙක්ගෙන් ලැබෙන ආරංචිය වූයේ එයයි.

ගමේ බොහෝ අය පවසන්නට වූයේ අපූරු කතාවකි. එනම්  පලාතේ ජනප්‍රිය වෙදැදුරු වරයකු පැවසූයැයි කියා දිනකට අරක්කු වීදුරු බාගයක් කෑමට පෙර බීමට පටන්ගත්තේලු එවිට..සෙම අඩුවන බවකීවා.... යනුවෙන් පවසා සුලුවෙන් පටන් ගත් බීමඔහුට නොදැනීම බෝතල් භාගයක් දක්වා වැඩිවී..අනතුරුව කානුපල්ලේ වැටෙන තරමට මොහු අගාධයට වැටී ඇති බවය..

අහෝ ඛේදවාචයක තරම ...අන්තිමට අතේ මිටේ මුදල් නැති වූ විට හොර පොට් එකකින් කෂියා ෂොට් එකක් දාගෙන කානුවක් පල්ලේ වැටී කාගේ හෝ කර මතින් ගෙදරට යාමයි..!

මෙය අදහාගත නොහැකිව මා සමග මිතුරන් කීවේ  මෙය නම් වස්වැදීමක් විය හැකි බවයි..! 

පසු කාලිනව ඔහුගේ පුතාට මෙයට පිලියමක් නොවූ කල හැමදාම ගල් අරක්කු භාගයක් ගෙදරට යැවීම කලේලු.ඉන්පසුව  ඔහු පාඩුවේ නිවසට වී සිටියේය.

ගමේ මිනිසුන්ට ඔහු අමතක වුනා...ඔහුගේ හොඳ පැත්ත වසාගෙන නරක පැත්ත මතු උනා..! කෙනෙක් පාරේදි හමු උනත් අහකබලාගෙන ගියා. ගමේ ප්‍රභූ පිලිගැනීමක් ඇත්තකුට අන්තිමට කිසිම පිලිගැනීමක් නැති උනා.

කාලය ගෙවී ගියා..................!

මෙයට මාස ගනනකට කලින් ඔහු අභාවප්‍රාප්ත වුනා..!

කනගා‍ටුවට කරුන වන්නේ එතුමා වෙනුවෙන් දුක් වන්නට කිසිම කෙනෙකු නොමැති වීමයි. මලගෙදරට පවා බොහෝඅය නෑවිත් බැරි කමට ඇවිත් ගොස් තිබුනේලු. අවසන් කටයුතු සිදුකරන දිනයේ සිටියේ අතේ අඟිලිගනනට ආසන්න ගනනක්. එතුමා පිහිට වූ ආරන්‍යසේනාසනයේ සංඝරත්නය ඇරුනාම හාමුදුරුවරුන්ද හිටියේ අඩුවෙන්.

මීට කාලයකට ඉස්සර ගමේම මිනිසුන්ට පිහිටවු, මුදල් මතම නැතිව සෙත්සාන්ති කටයුතු ඉ‍ටුකරපු මෙතුමාගේ වර්තමානය ගැන පමනක් හිතේ තබාගෙන මිනිසුන් කෙලෙහි ගුනය සලකාපු හැටිදමේ..??
මෙර කාරනය මගේ හිතේ වද දෙන කාරනයක් උනා.. ඇයි ..මිනිසුන්  ඒතරම් මිය ගිය කෙනෙක් ප්‍රතික්ෂේපකලේ...! ඇත්ත........ ජීවන මගේ අන්තිම කාලෙ චර්‍යාව හොඳනෑ තමයි...ඒත් මිනිස්සු එහෙම කරන ඒක හරිද..............? අනේ මන්දා..........!!!

උදේ හවස බුදුන් වඳින  වාරයක් පාසා එතුමාදීපු ස්වර්ණමාලි තඹපත දකින දකින වාරයක් පාසා මතක් වෙන්නේ ..ඔහුට එහෙම උනේ කොහොමද කියායි..!!!



පින්තූරෙ මෙතනින්,


ප/ලි.- මේ ලියමන මෙතුමාට අගෞරවක් කිරීම සඳහා නොවන බව කරුනාවෙන් සලකන්න.
(නම් ගම් මනංකල්පිතයි. සත්‍යකතාවකි)